Początek i przebieg kliniczny zaburzeń lękowych różnią się znacznie w zależności od konkretnego zaburzenia. Jednym z najczęstszych istniejących zaburzeń lękowych jest zachowanie kompulsywne, lepiej znane jako OCD. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne obejmują obsesje, które powodują wyraźny lęk i / lub kompulsje, które próbują zneutralizować lęk. Jeśli jesteś przyjacielem lub najbliższym członkiem rodziny osoby z obsesyjnym zachowaniem, zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym lub po prostu sprawdzasz z ciekawości, ten artykuł może ci pomóc. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na temat różnych dostępnych metod leczenia OCD, które są pomocne w podnoszeniu świadomości na temat zaburzenia.
Techniki relaksacyjne
Ten rodzaj leczenia zachowań kompulsywnych, znany również jako techniki poznawcze, obejmuje techniki relaksacyjne, takie jak monolog, aby złagodzić istniejące objawy. Techniki pomagają negocjować sytuacje interpersonalne i zwiększają pewność siebie. Badania kliniczne pokazują, że ponad 60% osób korzysta z tego rodzaju terapii.
Psychoterapia
Jest to uważane za pierwszy lek na OCD, szczególnie u dzieci. Psychoterapia, taka jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT), jest uważana za bardzo skuteczną i okazała się skuteczna w setkach zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych na całym świecie, ponieważ koncentruje się na zmianie wzorców myślenia w celu zmiany samego zachowania obsesyjno-kompulsyjnego. Psychoterapia polega na nauczaniu mechanizmów radzenia sobie z obsesyjnym myśleniem bez konieczności uciekania się do rytuału OCD. Odbywa się to poprzez działania neutralizujące.
Terapia rodzinna
Większość ludzi, którzy wykazują zachowania kompulsywne, często, jeśli nie zawsze, jest narażona na krytykę społeczną i publiczną, nawet we własnych rodzinach. Ponieważ rodzina jest postrzegana jako najważniejsza jednostka społeczna, która może wpływać na jednostkę i kształtować ją, terapia rodzinna jest pomocna w poszukiwaniu rozwiązań zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Terapia rodzinna może pomóc w rozwiązywaniu konfliktów rodzinnych poprzez promowanie właściwego zrozumienia natury takich zaburzeń, co z kolei może motywować członków rodziny do pomocy bliskim.
Psychochirurgia
W ciężkich przypadkach zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych wykonywana jest psychochirurgia. Jest to czas, gdy oznaki i objawy zaburzenia są przytłaczające i nie reagują już na wszystkie inne dostępne opcje leczenia. Psychochirurgia to nowy przełom w nauce w walce z takimi zaburzeniami. W przeciwieństwie do znanej od dawna procedury lobotomii (która może powodować nieoczekiwane uszkodzenie mózgu i utratę pamięci u pacjentów), psychochirurgia polega na przecięciu lub unieruchomieniu niektórych części mózgu za pomocą elektrody. Procedura obejmuje rezonans magnetyczny, aby zapewnić, że tylko odpowiednia i wybrana część mózgu jest zaangażowana podczas zabiegu chirurgicznego. Co znamienne, ponad 30% pacjentów poddanych psychochirurgii wykazało znaczną poprawę w OCD.
Narkotyki
Leczenie ZO-K to zwykle leczenie i leczenie. Ta kombinacja daje lepsze wyniki niż oba same. (Charney, 2005).
W rzeczywistości środki uspokajające i przeciwdepresyjne, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) są zwykle podawane w połączeniu z różnymi terapiami w leczeniu ZOK.
[ff id="6"]
